Azərbaycan – təkcə gözəl təbiəti, zəngin tarixi ilə deyil, həm də dövlətinə və xalqına sədaqətlə xidmət edən mərd, ləyaqətli oğulları ilə tanınır. Bu torpağın hər bölgəsi – Şərqindən Qərbinə, Şimalından Cənubuna qədər – Vətən üçün canını ortaya qoyan, xalqın güvənini qazanan fədakar insanların yurdudur. Azərbaycanın gücü də, qüruru da bu sədaqətli övladların varlığı ilə ölçülür. Bu oğullardan biri də Naftalan-Goranboy-Xocalı rayon Mühafizə Polisi İdarəsinin rəisi, hüquq-mühafizə orqanlarının ləyaqətli siması – Habil müəllimdir. Bu şəhərdə sabitliyin, əmin-amanlığın, vətəndaşların güvən hissinin arxasında onun kimi öz peşəsinə vicdanla yanaşan insanlar dayanır.
Habil müəllimin illərlə sərgilədiyi prinsipiallıq, vicdanlı xidməti və vətəndaşlara qarşı məsuliyyət hissi, təkcə xalqın deyil, eyni zamanda ölkənin hüquq-mühafizə sisteminə rəhbərlik edənlərin də diqqətindən yayınmayıb. Bu gün o, Daxili İşlər Naziri general-polkovnik Vilayət Eyvazovun yüksək etimadını qazanmış nadir kadrlar sırasındadır.
Vilayət müəllim kimi ciddi, tələbkar və dövlətə bağlı bir rəhbərin etimadını qazanmaq, hər bir polis əməkdaşı üçün şərəfdir. Habil müəllim bu etimadı təkcə vəzifəsi ilə yox, şəxsiyyəti ilə doğruldur.
Çünki bu sistemdə etimad təsadüfən verilmir. Bu etimad – görünən əməyin, görünməyən fədakarlığın, səngərdən başlayıb xidmət masasınadək uzanan bir ömrün bəhrəsidir. Vilayət müəllimin seçimi, Habil müəllimin haqq etdiyi bir dəyərdir. Bu etimadın arxasında dəmir intizam, insanlara dərin hörmət və dövlətə sarsılmaz sədaqət dayanır. Elə bu üzdən, Naftalan bu gün təkcə müalicəvi şəhər deyil – həm də etibarlı şəhərdir. Habil müəllim vəzifəsini sadəcə qanun çərçivəsində deyil, insani və mənəvi məsuliyyətlə yerinə yetirən nadir insanlardandır. Onun iş üslubu – sərt qanunun mərhəmətli qəlblə birləşdiyi bir nümunədir. O, xidmət formasını sadəcə geyinmir – onu yaşadır. Bu forma onun üçün təkcə dövlətin simvolu deyil, xalqın dərdinə çiynini vermək öhdəliyidir.
Habil müəllim bu gün dövlətə sədaqətlə xidmət edən bir rəhbərdirsə, bunun arxasında illərin imtahanı, savaşın içindən keçmiş bir taleyin izləri dayanır. O, sadəcə sülh zamanının adamı deyil. O, müharibənin tozunu udmuş, Vətənin azadlığı üçün silah tutmuş, Birinci Qarabağ müharibəsində ön cəbhədə döyüşmüş mərd oğullardandır. Silahını əlindən yerə qoyub formaya keçəndə, onun qəlbindəki Vətən sevgisi azalmadı – sadəcə forma dəyişdi, missiya dəyişmədi. O, bu gün qanunun keşiyində dayanıb sabitliyi qoruyursa, bu sabitliyin necə çətinliklə, necə acı və itkilərlə əldə olunduğunu səngərdə yaşayıb. Habil müəllim üçün hər şəhidin adı, hər qazinin yarası şəxsi bir dərddir – çünki özü də bu yolu keçib. Onun döyüş təcrübəsi, cəbhədə göstərdiyi igidlik bu gün idarəçilikdəki prinsipiallığında, cəsarətində və soyuqqanlı qərarlarında öz əksini tapır. O, sadəcə qanunu yox, torpağın qiymətini də bilir – çünki o torpağın üstündə qanını axıdanlardan biridir. Bəziləri sabitliyin dəyərini kağız üzərində hesablayar. Habil müəllim isə sabitliyin qiymətini cəbhədə itirdiyi silahdaşlarının susqun baxışlarında, şəhid məzarlarının sükutunda duyur. Müharibədən keçmiş belə bir adamın bu gün Naftalan kimi strateji və həssas bir şəhərdə əmin-amanlığı qoruması, təkcə vəzifə deyil – ömrünün davamı, ruhunun vətənə borcudur.
Habil müəllim qanunun keşiyində dayanarkən insan ləyaqətini önə çəkir. Xüsusən şəhid ailələrinə və qazilərə göstərdiyi diqqət, onun vətənə və vətənin əmanətlərinə olan sonsuz ehtiramının sübutudur. Bu insanlar üçün onun qapısı hər zaman açıqdır. Amma təkcə qapı yox – ürəyi də açıqdır. Şəhid analarının əlini sıxanda, qazilərin gözünə baxanda, onun səsində dövlətin səsi ilə yanaşı bir ata nəfəsi də eşidilir. O, bu ailələrə sadəcə vəzifə borcu ilə yox, insani borc, mənəvi öhdəlik kimi yanaşır. Bayramlarda evlərinə baş çəkir, dərslərində əziyyət çəkən şəhid balalarının halını soruşur, qazilərlə bir masa arxasında çörək bölür. Və bütün bunları kamera üçün yox – vicdan üçün edir.
Onun şəxsiyyətində sərtliklə yanaşı, dərin mərhəmət var. Əli qanunun keşiyində olan bir komandandır – amma qəlbi insan sevgisi ilə döyünür. Bu tarazlığı qorumaq və yaşatmaq isə hər adama nəsib olmur.
Naftalan-Goranboy-Xocalı rayonlarında sabitlik təsadüf deyil. Onun arxasında görünməyən, lakin ürəklərdə hiss olunan səssiz, amma güclü qüvvələr var. Bu səssizliyin adı soruşulsa, bir ünvan deyiləcək: Habil müəllim. O, sadəcə bir idarənin rəhbəri deyil. Onun rəhbərlik etdiyi qurum təkcə hüquq-mühafizə orqanı yox, dövlətlə xalq arasında qurulmuş görünməz, amma çox möhkəm bir körpüdür.
Naftalan-Goranboy-Xocalı rayonlarının harasında bir təhlükəsizlik varsa, orada onun izi var. Bəzən bu iz kağız üzərində olmur, bəzən raportlarda yazılmır – amma insanların qəlbində yaşayır.
Çünki insanlar iki cür olur: vəzifə daşıyanlar və vəzifəni şəxsiyyəti ilə daşıyanlar. Habil müəllim ikinci kateqoriyadandır. Təkcə oturmur, qərar vermir – o, məsuliyyətin ağırlığını ruhunda daşıyır. Səssiz, təvazökar, amma dəmir iradəli.
Allah onu var eləsin. Çünki belə insanlar yaşadıqca, vətəndaş da özünü daha güvəndə, daha inamda hiss edir.
