“Vətən yolunda şəhid olanlar ölməz – onlar milli yaddaşımızda əbədi yaşayırlar.”
Azərbaycan torpağı minlərlə qəhrəman yetirmişdir. Bu qəhrəmanlardan biri də Milli Qəhrəman Ərəstun Mahmudovdur. Onun həyatı və döyüş yolu nəinki öz dövrünə, həm də gələcək nəsillərə nümunə olub. Lakin onun dastanı təkcə özü ilə bitmir – oğlu Elnur Mahmudov da atasının izi ilə gedərək, eyni şərəfli taleyi paylaşıb.
Ərəstun Mahmudov: Vətən Səmasının Qartalı
Əsl kəndli oğlu olan Ərəstun İspəndi oğlu Mahmudov 1957-ci il fevralın 23-də İsmayıllının Pirəbilqasım kəndində dünyaya gəlib. Bakıya köçdükdən sonra burada təhsil alıb, aviasiyaya olan həvəsi onu Leninqrad vilayətindəki Mülki Aviasiya Məktəbinə aparıb. 1978-ci ildə təhsilini başa vurub, Azərbaycan Hava Yollarında texnik-mexanik kimi çalışmağa başlayıb.
O, yalnız peşəkar bir mütəxəssis deyildi – ağır atletika idmançısı kimi SSRİ və beynəlxalq yarışlarda Azərbaycanın şanını qoruyub. Lakin onun əsas missiyası Vətənə xidmət idi.
1990-cı illərdə Dağlıq Qarabağ münaqişəsi başlayanda Ərəstun Mahmudov Mİ-8 vertolyotunun bort-mexaniki kimi döyüş əməliyyatlarında iştirak edib. O, döyüş bölgələrinə ərzaq, silah və döyüççü daşıyıb, dinc əhalinin təhlükəsiz yerə köçürülməsində fədakarlıqla çalışıb.
28 yanvar 1992-ci il onun son uçuşu oldu. Ağdam-Şuşa marşrutunda erməni qüvvələri tərəfindən vurulan vertolyot bütün heyəti ilə birlikdə şəhid oldu. Ölümündən sonra “Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı” adına layiq görülən Ərəstun Mahmudov, Şəhidlər Xiyabanında dəfn edilib.
Elnur Mahmudov: Atasının Yolunda Bir Ömür
Ərəstun Mahmudovun üç övladı var idi. Onlardan biri – Elnur Mahmudov atasının izi ilə gedərək, aviasiya sahəsində çalışırdı. O, atasının xatirəsini yaşatmaq və onun yolunu davam etdirmək istəyirdi.
“Mənim ən böyük arzum atamın bir zamanlar uçduğu yerdə uçmaqdır. Onların vurulduğu yeri görmək istəyirəm…”
Elnur atası kimi bort operatoru oldu. “Silk Way” aviaşirkətində işləyərkən, 6 iyul 2011-ci ildə Əfqanıstanda qəzaya uğrayan yük təyyarəsinin ekipajında idi. Təyyarənin vurulması nəticəsində bütün heyətlə birlikdə o da şəhid oldu.
Atası kimi Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunan Elnur, arxasında oğlunu və sevdiklərini buraxdı.
Bir Taleh, İki Qəhrəman: Vətənə Sadiq Ömürlər
Ərəstun və Elnur Mahmudovların həyatı bizə nə öyrədir? Onların hər ikisi Vətən uğrunda canını fəda etməyə hazır olan insanlar idi. Atanın və oğlunun eyni taleyi yaşaması, Azərbaycanın müstəqilliyi və torpaqlarının azadlığı uğrunda nə qədər böyük qurbanlar verildiyini bir daha sübut edir.
Bugün Bakıdakı 220 saylı məktəb Ərəstun Mahmudovun adını daşıyır, yaşadığı evin önündə xatirə lövhəsi var. Lakin onların ən böyük abidəsi – xatirələridir.
“Şəhidlər ölməz, Vətən bölünməz!”
Bu sözlər Ərəstun və Elnur Mahmudovlar kimi minlərlə qəhrəmanın xatirəsini yaşatmaq üçün deyilir. Onların ruhu şad, yadları əbədi olsun!
Bu iki şəhidin həyat hekayəsi bizə göstərir ki, vətənpərvərlik nəsildən-nəslə ötürülən bir dəyərdir. Ərəstun Mahmudovun oğlu Elnur yalnız atasının peşəsini davam etdirmədi, həm də onun kimi Vətən yolunda canını fəda etməyə hazır olduğunu sübut etdi. Onların hər ikisi Azərbaycanın səmasında qanad çırpan qartallar kimi tarixə yazıldılar.
Bu gün Qarabağın azad olunması uğrunda döyüşən əsgərlərimiz də bu cür qəhrəmanların izi ilə gedirlər. Ərəstun və Elnur kimi şəhidlərimizin xatirəsi bizə güc verir, vətənimizin əzəli torpaqlarını qorumaq üçün ruhumuzu qalaldırır.
Unutmayaq ki, şəhidlər ölməz – onların qanları ilə sulanmış bu torpaq əbədi yaşayacaq!
